feleğin dört bir tarafı mamur
girdap gibi benliğimizi çevirir de durur
arkadaş vardır
dost vardır
hasetlik zaten her an eksilmez kuyruktan
birde bizi hiç yalnız bırakmayan hicranlar
birde yalnızlık yer bitirir bizi koynunda
aynanın iki yüzü gibi dolanıp dururuz beygir gibi
ne üdüğünü bilemediğimiz kör döngülerden

her akşam vicdanların hesaplaşmasında toplanırız
en çokta gönül dilidir yüreğimizi yakan
iblis puniğinin hep oyun dolu o çarkına sığınırız
bir ömür yalvar yakarlar la geçer aşk düğümünde
hele ki nefsimiz gakkgo bir takmaya görsün hemen çöker
bahçeleri ve bağları seyran eyler gönlünde
peşi sıra benlik gömülürken olunur kurban
ter içre bir yüze an an kurban gider

ya gelip aparıp da götürsün sen beni
yada sen gelesin bize be kurban
bağlarsan bohçanı gönül korda gider
dağ başlarında çadır açılır
nede olsa hiç tatmin olmaz ki yürek
bir aparırken seni görebilseler yar beni
isterse polis ve jandarma vursunlar kellemi
yakarım bu canı vermem ellere ki seni
olsak ta aşk ateşinde bir kömür
içten içe ağlar da dururuz biz bir ömür

gönül hüsranıyla attığımız tekler
bir iki üçü beşi bulunca
yer göğe gök yere kapaklanır
oysa ki bu tahta baştan beri çürük bir tahta
stres ve yeis mahkum eder insanı yatakta
ben gidiyorum dünya kalsın sizlere dercesine
ah lelerle vah lelerle
ah vah yar derde küsülür kadere

zaman geçtikçe etrafta kalmaz ki hiçbir kimse
biter misafirliği sevilenlerin birer birer yiterler
ya birinin arabası çarpar
ya ecel bu ya sormadan çalar kapıyı
kimi yatakta kimi bir hiç yerine biter
garip olan sokaklarda ölürler
su testisi bir kahpe ele kurban gider
sen tek başıma kala kalırsın
akşamlara sığınıp da karanlıklara sarılırsın

geçmişin yaşamına bakışta o günleri yad ediyorum ama
ne geri dönebilirim nede ileri bir adım atabilirim
nede hülyalarda oyalanamıyorum
zira ne maziyi sahiplenenler cömert şimdi nede hayallerim
onun için sadece bakıp bakıp özüme hayıflanıyorum
bundan gayri yanımda olsalar ne yazar
olmasalar da ne yazar
ah ulan ah
meğer ne hikmetmiş bir zamanlar bize sunulanlar

oysa ki tam vakti bir seher anında girmiştim bu hayata
ötelerde Şeyda bülbüller dil parelerken
boşu boşuna geçip de gitti yıllarım
şimdiyse gazeller döker ömür ağacım
derdimi saracak gül harelenir
ola ki başımı alıp da koyup da gideyim gurbet ellere
ne siz beni unutun nede ben sizi

ey sevgili cemalim tek güneşim ve ayım
al getir de el basayım Kurana
ne sen beni unutabil nede ben seniyi unutayım
dertlerim çekerken mayayı söyleyip de ağlasın
nefsim ise kafayı sallayıp dursun göz doyumsuzluğuna
ey melal doldur da yüreğimi ben gayri kendimi bulayım
vakit tastamam kapı çalındı başlatıldı gayri ayrıl
tek değişen bir tek şey var bu hayatta ve gönül bağında oda “İNSANLIK’’…



(09.03.2017) AZAP