"Belki yaslanırdın bana mahpusta duvar olsaydım"

Zindan ve varlığın keşmekeş fırtınası
Gecenin güneşi yutması gibi bir şey
Çileyle karılmış ellerinin kınası
Sabır öykülerine dibace direncin

Kifayetsiz ağıtlar sırlasam da sana
Dilruba’nın masum gözleri çekik
Yazılmamış bir şiirin finali gibisin
hep yarım ,hep eksik

Neler umut etmiştin oysa
Koparılırken hoyrat pençelerle dalından
Yaşadığın travma ,faili meşhur
Kansız bir Holokost’un
Gün ışığına çıkarılmış parçası
Her gece düşlerine sokulur
Üzülme damenine çamur bulaşmaz, lakin
Direndiğin kadar özgürsün , pseudo kasırgalara

Sana eza yakışmıyor karanfil
narin ayaklarının altından
yerküreyi çekmeye azimli mücessem ego artıklarının
Sükutuna işaret fişeğidir ,
gözlerinden zemine akan
İki damla gözyaşı üç beş damla kan
Zalimin ölüm döşeğidir..
Bu figan...

/Sana müjde verilmez, bir muştudur varlığın
Ümit bir pınar olup olup çağlasın kulağında
Yahut muzip bir gamze parlasın yanağında
Sana bir sır vereyim
Işık koridorun epsilon komşuluğunda./