Kaç acı demledim ben bu yürekte
Kaç acı söz giydirildi bedenime
Kaç mengenede sıkıştı kalbim
Kaç kere süzüldüm acılar süzgecinden
Ben bir kadınım ah Kadınım işte
Haksızlığa gelemem her dertle baş ederim
Elimden geldiğince

Sığ ormanların çığlığı her an kulaklarımda
Ah dokundular bam telime
Kaç acı söz yazdırdılar tenime

Ey ruhu güzel insan dayan gidebildiğin yere
Duyardım hep Ninemden,
sabrın sonu selamet diye
ben bir Kadınım ah kadınım işte
Buğdayları koynunda büyüten başağım işte
Toprağı omzunda taşıyan anayım işte

Yükledim sarhoş düşlerimi
Dağıttım birer birer savruk meltemlerime
Ben daha aşkı yaşamadım
tatmadım mutluluk ne diye
Benzetirim kendimi denizsiz bir yelkenliye
Ah ben bir kadınım kadınım işte
Gözlerden akan pınar benim coşarım işte


Acılar yeter artık izin verin bana
Bakın bende insanım bu dünyada
Çok kırılgan bir yüreğim olsa’da
Ama bilin’ki yüzerim zorluklarda
Ben bir kadınım ah kadınım işte
Yüzünde pamuklar açan toprağım işte


Kızıl atıma binerim giderim işte
Taşırım hayallerimi yelelerinde

Işığını benden sakınan Güneş
Kalbimdeki ışığım seninle eş
Yansıtmazsan ışığını tenime
Yönelirim içimdeki huzme ye
Şaha kalkar duygularım istersem
ben bir kadınım ah kadınım işte
koynunda laleler açan anadoluyum işte

Bazen kılıç kesilir yüreğim
Kızarım kötülüğe sığarım iyiliğe
Öyle bıçkın bir yürek var ki bende
Geçiremem sol yanımdan hoyratlıkları
savaşırım durdurana dek
Ah çocuğum ben bir Anneyim ben bir Anayım işte
Irmakları sırtında taşıyan Bir VATANIM işte.

Sabahat Çelik

DOST KALEM
Kadınlarımız

Hem ana, hem kardeş,
Hem yandaş, hem eş.
Hem ay, hem güneş,
Kadınlarımız; kahraman,
Kadınlarımız; vefakar,
Kadınlarımız; cefakar,
Cennet anaların ayakları altında,
Dünya kadınla güzel,
Hayat kadınla başka.
Çile çeken o,
Emek veren o,
Sürünen o,
Horlanan o,
Sevilmeyen o,
İtilen o,
Kakılan o....
Buna rağmen; sevgi veren,
Kucak açan,
Sıkıntılara göğüs geren.
Dert ortağı, candan,
Sırdaş ve yaran.
İnsanın kaynağı,
Merhametin odağı,
Sıcaklığın mayası,
Cennetin âlâsı....

Şair Yazar Kazım Öztürk Teşekkür ederim