Eyy..Koca şehir,
İstanbul,
Hani, senin hanların, hamamların, sarayların,
İçerisinde salınan sultanların,
Veziri azamların.
Üstün, altın tarih kokar..
Nüfus sende,
Ekonomi sende,
İki kıtayı birleştiren,
Boğazı süsleyen,
köprüler sende.
İhtişam sende.
Daha ne olsun ki.!
Türkiyemin kalbi atar sende.

Taşına toprağına altın diye koşanlar,
Koşupta yarı yolda kalanlar,
Zengini sende,
Fakiri sende,
Derdine derman arayan,
Hastalar sende,
İş arayan gençlik sende.
Sazıyla sözüyle çalıp söyleyen,
Ozanlar sende,
Aşıklar sende.

Trafik karmaşası,
İş telaşı,
Maraton yapar gibi,
koşuşturma sende.
Vapurların biri gelir, biri gider,
Martılar eşlik eder her seferinde.
Kızkulesi göz kırpar gelip geçenlere,
*
Koca şehir.
O kadar kalabalıksın da,
Bendeki yalnızlığı nerden bilesin.
Can kafesim daraldı,
Dillerim sustu,
Ellerİm yüzümde,
Sular birikir gözümde,
Hasreti özümde.
Çaresiz kaldım,
Eyy..Koca şehir...
Ben sende kendimi kaybettim

25.02.2017 - Melek DÖNMEZ
İST.