1
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
756
Okunma
aynaya düşen şehrin içidir
günler güler yüz ile
şakalaşan balığın göğe bakması
beklemede kulağına uyku dolduran kuyu
ilk pencereler
ve esneyen yüzün karanlığa kadar sayması oyununda
bahar gelecek
geleceksin sen
kapıyı açıyor hafif basamakları aşıp
yaralı perde ve o anın kalbini yeniden süsleyecek
uydurma masallar olgunlaşıyor gün ışığında
ki gölgen kardeşimdir
gözlerimi kapatıp üşüsem
üşüsem ışığımı kesen bulut yaygaralarında
neşeli saksı da dal oynayacak
ince bir çizgi içinde değecek ellerine
mavi uçurumlardan düşen al yanak
gülümseyen avuçlarında eski bir ayna
öpüp duruyorum kendi dudaklarımdan
bahar gelecek
geleceksin sen
düşe batan serin ve tatlı bahçe buğusuyla
yeni yollar çiziyorum sana
gel
silinmeden içimizde ki mutluluk
Cevap Yaz