Senle ben, bir olmazın iki yarısı
Ben sevdanın kızılıydım
Sen ,ayrılığın sarısı...
Umuda mavi,düşlere pembe,
huzura, yeşili katamadık,
Elimizi değdiğimiz tüm renklerin
solmuş boyası ... bitti
Olmazdık ,istesek de olamadık ,
olmadı gitti...

Senle ben ,çıkmaz yolların
Bıkmaz yolcusu!
Ben düzlükleri severdim,
Sen sarp yokuşu..
Bir olup yazamadık mutlu bir sonu
Ve göğusleyemedik sonsuzu.
Tutunamadık biz bize, umutlar bitti
olmazdık, olamadık ,olmadı gitti...

Biz...farklı hülyaların, ayrı sevdalısı;
Yarım kalmışlığın, hazin vedası ...
Düşlerimizden gözyaşı sızdırdık yağmurlara
sonbahar yorgunuyduk, hepsi bu .
sarardık solduk,ömür de bitti
Olmazdık, olamadık olmadı gitti...

İmkansızlıkta sevmiştik birbirimizi
Ben düne tutsaktım ,sen yarınlara .
Günyüzü görmeyen bir aşktı bizimkisi
ömrü bölüşemedik, bugüne erişemedik
Yarına kavuşamadık ...Kaybettik sevgimizi
Ayrılık vurdu cana, en onmazından
Meçhule savurdu Aşk, gönülden etti
olamazdık biz senle ,olmadı gitti

Biz ki ...âh biz ikimiz! ...bir olmazın iki yarısı...
Ben sevdanın kızılı ,sen ayrılığın sarısı ...
Hüzün yükselirken göğe;
Gülüyorduk ağlanacak halimize
Yağmur olup yağdı keder,
karası Sindi üstumuze
Suskunluğun ,küskünluğün sedası
rüzgara fısıldadı tüm hislerini.
Sonunda söylenmemiş sözler de bitti ...
Olmazdık zaten biz ,olamadık ,olmadı gitti...

Ayşegül BAHÇECİ
23.02.2017