Biz uçsuz bir sokağın sonuna gelmiş,
Felekle tanışmış ve oyununda kaybetmiş adamlarız.
Biz karun kadar zengin yüreklerimizi,
Fiyakasız insanlar uğrunda tüketmiş adamlarız.
Biz güneş altında fatih gibi dimdik durmuş,
Ayın gölgesinde mecnun gibi eğilmiş adamlarız.

Biz büyük adamlarız, sahteliğin kırbacını bükmüş, ziyadesiyle sevmiş ve sevdiğimiz kadar da yitmişiz.
Kıçı kırık yalanların peşine tüm dürüstlüğümüzle düşmüşüz.
Kimse hor görmesin yüreğimizi, biz ömrümüzü hakikate vermiş adamlarız.
Yalan sanılmasın sevdalarımız, biz geceleri efkarla kaplamış adamlarız.
Biz doğruyuz, biz mağruruz, biz haklıyız, biz insanız, biz kuytusuna çekilmiş anılarız.
Acıların imbiğinden damıtılmış yaralarımız.
Balçıktan güneşlere yatırılmış bağrımız.
Kıyak bir arabanın tekeri altında kalmış umutlarımız.
Biz sustuğu kadar içiyle konuşmuş adamlarız.
Biz bin defa ölmüş, ama hiç dirilmemiş adamlarız.
Biz anlaşılmamış adamlarız, biz büyük adamlarız...