Uyuyordum…
Yorganım pencereye çok yakın
Kuşlar konuyordu ara sıra camın önüne
Havada milyonlarca ses uçuşuyordu
Sadece sesini duyuyordum

Uyuyordum
İkindi vaktinin hüznüne inat...
İçimden gökyüzüne şelaleler düşüyordu
İnceden bir kar serpiştiriyordu…
Rüya hali işte… Ceplerimi bulamıyordum
Ellerim çok üşüyordu

Eteklerine yüz sürmeye hazır bir nehir
Gezinmek için geniş sokaklarında
Bir şehir arıyordu
Hıçkırmayı unutmuştu şehir
Sessiz ve derinden ağlıyordu…

Uyuyordum
Papirüsler istiyordum rüya perilerinden
Geçmiş sevdalara dair öyküler yazmak için
Kalemin değdiği her yer yüzün…
Harflerle barışık tek öykü
Hüzün…

Şafaklara aralansın istiyordum perdeler
Perdeyi kımıldatıyordu ılık bir meltem
Ah izin versen gözlerine bir kere
Ve düşse yüzüne gölgem
Sabahı müjdelerim İsrafil suruyla
Bayram eder tüm ölüler

Uyuyordum
Bir ikindi vaktine hüznümü rehin vererek
Havada milyonlarca ses uçuşuyordu
Sadece sesini duyuyordum…

Vahdet Nafiz Aksu