Zor günlerden geçiyoruz..
Acılı anaların,
Döve döve, çürüttüğü dizlerini.
Acılı günlerden..
Ansızın düşen yangınlarında yüreğin..
Yorgun günlerden geçiyoruz elbet..
Kahrediyor..
Gencecik..
Daha henüz, anlayamamıştı nedenini..
Bilmediği bir kirli savaşın içinde..
Ölüyordu çocuklar..
Küçücük bedenleri ateşler içinde..
Yanıyordu..
Yangınlar yükseliyordu uzaktan..
Yanmış et kokusu, insanın..
Ölüyordu ecelsiz, ölümlerde..
Hain pusularda, düşüyor toprağa ..
Kötü zamanlardan geçiyoruz..
Dostlar.
Ahlaksızca bir katliamdan..
Katliamlardan geçiyoruz, ölerek..
Kanımızı emiyor yavaş yavaş toprak..
Su gibi içiyor kanımızı, terör..
Yaslı günlerden geçiyoruz, hergün..
Hergün birer birer ölüyoruz, öldürülüyoruz..
Şehirler kan içinde, kalıyor..
Bin yıldır bu topraklar, kanıyor..
Kan ağlıyor analar, bacılar..
Sen ey gecelerin zebanileri, terör..
Ey kan içici, canlı..
Nereden geliyorsun bu gezegenimize..
Kan getiriyorsun, ölüm geliyor sessizce..
Sen gelince..
Yanıyor yürekler,
Yıkılıyor bütün inandıklarım..
Zaman duruyor..
Ölüm geliyor,
Gencecik yavrular parçalanıyor..
Kahpe bombalarında..
Yorulduk, kan vere vere..
Yoruldu bu halk, can vere vere..
Sahi, kim..!
Kim savaşın sahipleri..!
Kimin ne çıkarı var, kan dökmekten..!
Biliyormusunuz .?
Sorun bir bilene..
Can kalmadı, can vere vere.
Ağlamaktan, gözlerde yaş kalmadı..
Zaman durdu, yüreklerde..


———Haydar ATA—
18.12.2016- saat:19:30