Kahramanımiçime attığım bütün korkularımdan çok yoruldum en çok sensizliğin acısı derin yaralar açtı yüreğimde kan kırmızısı güllerle donanmış bir zırh var sanki görmeni istemediğim gönül evimde eğer gitmek istiyorsan git demiştim Gittin.... olması gereken buydu küçüktük biz daha savaşamadık dost sandığımız azılı düşmanlarımızla hem gitsen de varlığın beni yalnız bırakmıyor ki unutulmuyorsun yani unutamıyorum. ağladığımda gözyaşlarımı silen ve çığlık çığlığa kabuslara giyindiğim gecelerde bütün korkularımla savaşan sen ben yanındayım deyip sıcacık elleriyle saçlarımda gezinen hayallerimde hep yanı başımda ,yoldaşım olan sessiz sedasız yüreğimdeki yerinde mesken tutan kahramanım.... gözlerinin ışığıyla büyüledin sen beni ve gittiğin günden beri bu büyü ayakta tutuyor bedenimi belki kaderdi bizi birbirimizden ayıran olması gereken buydu sen gittin diye bitmedi ki hiç bir şey unutulmadın unutamadım kirpik aralarıma sıkıştırdım sevdanı yüreğimde yaşadım yaşattım seni 17 lik çağlarımın destansı aşkı gölgeni bir ömür yanımda yatıracağım kahramanım.... |
Şiirin içindeki sevdalarda gizemlilikle duygu ön plana çıkmakta…
Çok çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…