Ne kadar tanıdığım mahalle delisi varsa,
Çoğunun adı Ahmet...
Ahmet aşağı,Ahmet yukarı
Tesadüf mü,Allah’ın hikmeti mi bilinmez...
İsim mübarek isim;kendime pay çıkarayım biraz,
Onun için iblis çok uğraşıyor adı Ahmet’ ler le...
Hazreti Peygamberin, melekler alemindeki adı,
İncil’de de geçen adı, ayrıca; sevilerek yüceltilmiş manasında...

Mahallenin delileri emanettir bize,
Kimse ilişmez onlara.
Bilakis el üstünde tutar çoğu zaman...
Keyiflerine değme gitsin aman aman...

Kimi doğuştan deli,
Kimi sonradan delirdi belki,
Kimini de deli zannedersin,sen den ben den akıllı...
Bilinir ki Allah’ın sevgili kullarıdır onlar.
’’Delidir ne yapsa yeridir’’diye,boşuna söylememiş atalar...
Hoş memleketin başına ne geldiyse bunca sene,
Hep akıllılardan geldi...

Küfreder kalantorlara,’’Bırak yahu deli işte’’,
Alkol alır’’Deli yahu’’,
Amuda kalkar’’Deli be’’,
Sokakta işer’’Deli işte’’...

Ne biliyorsun,belkide ahirette Veli,
Başka şekilde rızıklanacak belki,
Hor görme garibi...
Sevdi de mi böyle oldu.?
Sevilmedi de mi bu hale düştü.?
Herkesin bir sahibi varsa;o’nun da var.
O’na dünya belki geniş,belki dar...
Bilemezsin,hiç bilemezsin...