kaç, zaman oldu İstanbul
kaç, zaman oldu aşkı yitireli sende
Ihlamur kokulu sokaklarında
yitik bir sevda bıraktım sana
sahip çık ona

senin dehlizlerin çoktur bilirim
ne olur, ne olur, İstanbul
sen, sahip çık ona
salma onu loş ışıklı
çıkmaz sokaklarına
bocalamasın o yollarda

eğer bir gecenin sonunda
güneş seyirirse güne
ve huzmelerini çevirirse ona
onda bıraktığım nefesimle
nemlenip tekrar filiz verirse
o yitik sevda
çağır beni İstanbul

eğer cevap verecek duruma gelirse
söyle ona
canımdan can olduğunu
onsuz
nasıl tükendiğimi
nasıl eridiğimi
nasıl bittiğimi
sen anlat ona
nasıl çırpındığımı çamur
deryalarında
onsuzluğun sarsıntısıyla
mahyalarından kopan kalbimi
bıraktım ona
kanamaktayım avuçlarında

toplar damarım ne kadar hassas olsada
atar damarım kırmasın onu atarlarıyla
bir göz atsana İstanbul
sohbet ediyorlarmı onunla
ey büyük İstanbul söyle ona
donmaktayım yanmalarımla
kanamaktayım ayazlarımla

söyle ona eğer yeşerip tomur olursa
canıma can katıp
esen yel olup gelirim ona Bu şiirimi yorumlayan sevgili torunum Damla Çelik’e teşekkür ederim


Sabahat Çelik