Gözlerinden beliydi en başta aslında
Kalbin meyilli idi hayallerimi aldatmaya
Oysa bende kelime yetmezdi seni anlatmaya
Ben göz ucu ile kıyamazken sana bakmaya
Sen o sessiz gidişin bir kaldı aklımda.

Oysa bile bile vuruldum güzel gözlerine
İnanmıştım dudaklardan dökülen sözlerine
Bir dipsiz denizde sarıldım ben ellerine
Çok inanmıştım vefasız beni sevdiğine
Bırakıp beni gittin kendin gibi vefasız birine
Koydun sana olan büyük aşkımı yerin dibine.

Oysa ne güzel alışmıştım teninde kokan anasona
Ne bilebilirdim bu aşk yolunda varmışım en sona
Bana yaşadığımız hayatı yazdırdın okunan romana
Bir neden kalmadı sanırım gelip sefil halimi sormana
Nasıl göze almıştın beni öyle dönmeden bakmadan ardına.

Oysa inan canımın içi bu kalemim senden başka yazmadı
Omzumda taşıdığım başım başka hayallere de hiç dalmadı
Oysa biliyorum bizim kendimize ait bir gecemiz olmadı
Göz göze olmadan bu yüreklerimize mutluluk dolmadı
Sen gittin unuttun bana da yapacak şiirden başka kalmadı…

Mehmet EMİN DAĞ
29 / 01 / 2017 /// sevgilerin şairi