Göz gözü görmüyordu dışarıda sis vardı.
Asıktı kadının yüzü
Eskiden olsa görürdüm diyordu
Hiç olmazsa adanın ışıklarını.

Dağılıverdi sıkıntıları
Gelince gençliği aklına birden
Yüzünü tatlı bir tebessüm sardı …
Bir evin bir kızı
Yediğini önünde yemediği ardında
Kendini dünyanın merkezi sanırdı
Baba ocağında.
Takılmaz gördüklerine kendi yaratırdı modasını
Ayağında halhal
Yüzükle donatırdı bütün parmaklarını.
Müzik biricik aşkıydı dans etmeden duramaz
Teybini hiç yanından ayırmazdı.
Deli dolu idi ne güzel o günlerde
Farklıydı çizgisi kahkahaları sokağa taşardı.

Beş sene uzaktaki bir gence aşık oldu
Sevdasını kimi zaman platonik
Bazen gerçekten yaşıyordu.
Yüzünde açan gülleri ise
Mektuplarını getiren postacı görüyordu.
Evleneceklerdi yürekten verilmiş sözleri vardı.
Zaten gelen son mektubunda da
Benimle evlenirmisin yazılıydı.
Hemen sarıldı kaleme kağıda cevap olsun diye
Doldurdu bütün mektubu binlerce evet ile.

İşte bu metuptu son olan
Ardında kocaman bir boşluk
Şimdi artık hiç izi bile kalmayan …
Kadermiş dedi geçti uykusu ağır bastı
Yüzünde bir farklı tebessüm uykuya daldı ….
Göz gözü görmüyordu Dışarıda sis vardı …


Canan Onuş