Bu garib alemde herkes bulmuş yolunu
Tavukta bir tüy kalmadı yolunu yolunu
Elini verme sakın, bak kaparlar kolunu
Derim ki inanma adaletten dem vurana

Bütün iş bir aloya bakıyormuş, yorulma
Ezerler adamı, aman ha sakın doğrulma
Gülmeyi istiyorsan helal sütle yoğrulma
Derim ki inanma adaletten dem vurana

Herifi biraz dinle sanırsın ki peygamber
Uyasım da geliyor, her şeyimle beraber
Dilinden bal akıyor; nefesi misk u amber
Derim ki inanma adaletten dem vurana

Kimin eli kimin cebinde hiç belli değil
Çakallığı bir değil, beş değil, elli değil
Cehennemin olması, bana teselli değil
Derim ki inanma adaletten dem vurana

Herkes bulmuş yolunu, gerek var mı tarife?
Günahmış, kul hakkıymış, sanki birer latife
Göreceksin »haramı« almak neymiş hafife
Derim ki inanma »Adaletten« dem vurana