DÜŞTÜK YOLLARA

Gökyüzüne bakıp özendik kuşa
Pırlaya, pırlaya düştük yollara
Telaş ile vurduk yolu yokuşa
Birleye, birleye düştük yollara

“Sen bu değilsin”i çalarken keman
Sanal değişimi tutmadı zaman
Motordan yağ aktı egsozdan duman
Hırlaya, hırlaya düştük yollara

Araf yolcuları helale dargın
Cami de minare Bilal’e dargın
Oğuz’lar şaşırmış hilale dargın
Körleye, körleye düştük yollara

Yetmiş iki millet sevmezken Türk’ü
Nefretin sebebi sanmıştık korku
Ne güzel sarıyor ayakta uyku
Horlaya, horlaya düştük yollara

Astarı göründü delik abanın
Sözü kâr etmiyor garip babanın
Yollar gavur yolu, iz de yabanın
Terleye, terleye düştük yollara

Baktım ki düzenin tamamı bozuk
Cüzdanın yarısı şeytana azık
Bütçenin açığı fakire kazık
Zorlaya, zorlaya düştük yollara

“Mülk benim” diyordu yüce efendi
Zulmetti insanlık kendine kendi
Bir güzel haşladı feleğin fendi
Zırlaya, zırlaya düştük yollara

Bezirganlar ördü bütün hatları
Çiftci Babam saydı kabahatları
Vel hasılı kelam pak vücutları
Kirleye, kirleye düştük yollara

Ahmet Çiftci 04-01-2017