Tükenir zaman
hayat dururken

çok vakit yoktur artık
bitirim olur zaman
kalanını sormaya mecalsiz bırakır
önce hastalık derken yasa düşülür bazen
oysa iyileşecek olan yarını vardır...
gün başlamadan bitmemelidir
geçmiş zaman ölesi gelsede ...
kan revan ...inadına yaşayan
az da olsa küçük ve basit bir umudu vardır
...sebebe susulur sonra
Anlar insan İnsanlığınca
savrulacak bir yerlere daha hayat
ve daha çok zaman var olacaktır ardından
var olanı oldukça olan
sevda kalan...aşk kalan...
her biteni bekleyen
yeni bir başlangıç olacaktır asıl olan
...
...
aşkın mevsimimi neydi
ilki gibi sonu aynı
adı aynı bahar gibi
aklın ermediği kadar yeşilli
yeşilin alabildiği kadar mavi
afilli bir gül gibi
büklüm büklüm bükülür günü dünü ...
hesapsız takvimlerin aralarında
...
yaprak yaprak sonralara kurur
ağır ağır düşer mevsimlerce
sararan yanları sarar yalnızlıklarca
yağmursuz topraklarda kalır bir yanı
çatlak dudaklara sus düşer...sabır
kanadı kırık düşleri kanar
martı çığlığı gibi basit...
bir serzeniş bir of
bir ah
bir vah...
ağladığında bir bebek
gözlerinde sır olur
ölür damla damla
göz yaşı kadar ak
...firari bir aşk
sığmaz sınırlarına memleketlerin
bir yol
bir dağ
bir okyanus...ummanların
ta uzaklarındadır
yağmurlara yıkanır
...ve sus ile büyüyen hayatlara
mavisi akar yalnızlığa
akşamdan kalan uzaklara
gece üstüne yıldızları çekerken
ağır ağır yağar
bir beyaz
bir ayaz
vurur içe içe ...titrek
ay çırılçıplak utangaç...
kimsesiz kör sağır vakitlerde
siyahından geçer
feleğin çemberine sürtünerek
kayboluyor ya hayat...
bitiyor ya...
çaresizlik başlar
ellerinden düşen tutamadıkların kadar
gözlerinde saklasanda asılı kalır
hüzün hüzün bakar zaman


..01.01.18.04.08...ikinci kezi olmayan ve okunmayan yazı bekleyecek bahar ilkinden sonuna kadarlık...ve Geceye inadına bir gül düşümü vakit ...gülüşüne sarılıp uyudum çoktan