Kimseye Küsmeyin
Ben sana küstüm aynalara da
Bakmaz oldu yüzüme gözlerim
Bak bir sürme bile değmedi
Silinmesin diye son hatıralara

Ben sana küstüm
Değmedi kirpiklerim kaşıma
Kaybettiği şeyleri arar gibiydi yerlerde
Gülmedi hiç için için gözbebeklerim

Ben sana küstüm . sen hayata
Olmadığın biri gibi tutunuyordun
Bıkmıştın sıkılmıştın vazgeçiyordun
Çırpındıkça batıyorduk
Sığınıp diplere tutunuyorduk
Alışıktı varlığına soğuk betonlar
Şarkılar cürmüme kaşını çattı
Sen bana acılarını emanet ediyordun
Ben sana anıları…
Ben sana kızgındım haberin yoktu
Yediremediğin düşüncelerle yanaklarımı ıslatıyordum

Ben sana küstüm aşklara düşman
Biterdi her aşk filmi hiç başlamadan
“seviyorumlar” saçma gelirdi
Papatyalar intikam
İğreniyorum her nefeste
Bir duble daha nefes almaktan

Ben küstüm mü her şey bitiyor
Bütün hisler toparlanıp tek bavulla gidiyor
Bedenim şehirlere sığmıyor artık
Alıp başımı gitmek istiyorum
Bir köşede hayallerde boğmak
kalp kırıklarıyla kesmek istiyorum kendimi
“dur yapma” diye avutuyorum
Gururuma yaslanıp bütün acıları
Başa sarıp sarıp izliyorum ….

Ben bana küstüm yüreğim dolu
Gözlerimin gardiyanı kirpiklerim dolu
Ne halim varsa görüyorum
Gördüklerimi içimde biriktiriyorum
Bu yükle yol yürünmez biliyorum
Bomboş caddelerde o boş sokaklarda
Boşluklar içinde boşluğa dalıyorum
Bir yüz görüyorum inan çok tanıdık
Bir melek görüyorum kanadı kırık
Bir hayat görüyorum bitmiş ve yıkık
Bir mezar başında birkaç tanıdık .
Beyazlar içinde alkışlanıyorum ….


EMEL GÜNDOĞDU .