Keşke bu kadar iyi biri olmasaydın
Keşke canımı bilerek, isteyerek acıtsaydın
Belki nefret daha kolay unuttururdu seni
Ama ben senden nefret etmeye çalıştıkça,
Daha da bağlandım, çok geç farkına vardım,
Bir uçurumdan atladığımın yere ramak kala
Anladım bir yerlerden atladığımın,
Artık geri dönüş çok zordu, yordu.

Sevmeyi seçtim, başka seçim şansım varmış gibi
Seni çok sevdim işte, adına şiirler, öyküler yazdım
Adına gecelerimi öldürdüm, duygular söndürdüm
Senin adına seni öldüremedim işte
Çekip gidemedim senin gittiğin yerden
Gelmediğin halde gittin kahve renkli gözlüm,
Nasıl boşluktan çıkıp gittiysen, ona mesken edindim
Her gün farklı bir boşlukta hissettim
Sonra her gün hissettiğim şeyi daha az hissettim
Bir gün hiçbir şey hissetmedim
Sıfır, her şey sıfır oldu o gün gözümde
Sonra yavaş yavaş yeni insanlara değer verdim,
Yerini doldurmak için,
Tanımadığım insanlara seviyorum damgası vurdum
Sonra onlar da gitti kahve renkli gözlüm.

Ben yine sensiz kaldım, yine sana kaldım
Her şeyi yine en başından hissettim
Koskoca 1 yılı bir gün de hissettim
Ağladım damla damla ağladım çok ağladım
Sessiz sessiz, sensiz sensiz kimsesiz
İyi ki tanıdım seni kahve renkli gözlüm,
Yeri geldi dünyanın en mutlu adamı oldum,
Yeri geldi en pislik insanı öyle demiştin
Yeri geldi de işte, gelmek bilmeyen sen, gelmez oldun
Gelmedin, gelmiyorsun, gelemiyorum diyorsun zaten
Bu yürek ikimizi de kaldırmaz mı artık
Burada bana yer kalmadı artık neden varım ki
Sadece sen, hep sen, sensiz hiç olmuyor.

Sami Arlan..