0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
775
Okunma
ben seslenirken dağlara sanki geri döner sesin bana
ayrılığın şu son yıllarında
bırak gel be kuzum bu şehir sensiz çekilmiyor
sokaklarında tanımadık yüzler var adeta
ve hiç kimse senin kadar tanıdık gelmiyor bana
korkuyorum
soğudu buz gibi oldu ellerim
tahammülüm yok beynimdeki sessizliğe
her gün bir çentik daha atıyorum boş yer kalmadı duvarımda
şu dağların yolcusu olsam getirse beni sana
bak ne çok ağıtlar yakıyorum ardından
isyan etmek ne haddime yerin kulağı var diyorum her seferinde
buralara kış geldi
sen seversin yeni yağan karın üzerinde dolaşmayı
sen seversin aç kuşları doyurmayı
duyuyor musun ellerim soğudu diyorum
bir fincan kahvenin içinde aratma kendini
5.0
100% (1)
