“-burak bizimo(ğ)lan heş öyle şey olur mu yau..
hiş kimse kendi ayağıynan gelip de
“meh!”
“benim gızı al” demez de mi? Hasan Abe(y)
müsadenne varalım biz bi çalıya daş atalım, bakalım..
bakalım Gırgavır ne deyyo bu işe,
bi dinneyelim annayalım
birinizin hısımı, ötekinizin öz be öz emmisi,
gerşi günahım gadak se(v)men emme,
köprüden geçene, hızmatı görene gadak
sizin uçun ben de elini öperin

Hasan Agam da;
“nayeti beri başda da Ümmü de
öz be öz ıramatlı agayın gızı senin de,
ellehem;
bi hal çaresi bulmak bu işe
bize galıyo, el hasılı kelam..

sözünün üsdüne söz olmazdı elebaşımız Hasan Agamın..
ertesiğün Gırhasan geçi güdüp durukana
Alışlıdüz’ün aşıtda
yanına vardık, elbirlik tabii, elini öpdük hemen
“Es-selamun aleyküm Hasan emmii”,
“aleyküm selam.. adaş! hoş geldiniz bizimo(ğ)lan
yeğenim sen de; dedi bana da
bayram ayına döndünüz vallaha
hankı ülüzger attı len
şükür gavışdırana”

durduk yerde Hasan Abey okardan duttu işi
“abey biz düşündük daşındık,
münasip görüsen”
demeye galmadan
“öğünde agası var olmaz” dedi çıkdı, senin Gırhasan
“-yau o ilaf gızın öğünde gız,
olanın öğünde olan olusa o öyle denir” filen derkene



“-o fa(hi)şa ğız varıkana o(ğ)lan da başgasını almaz,
eski köye yeni adet olmaz
o ğız e(v)mizin annacına gelin olusa da
bu iş; eninde sonunda bek garın a(ğ)rıdır, gönül almaz
ben bu gadar bilirin,
bu gadar derin..
varın gerisini siz hesabedin..
..

ıhıcık Yusuf’un kendi yüzü, bi yanda emmisinin o(ğ)lu,
o gabil ediyosa,
köyün en etibarlı deligannısı olalak siz de gabil ediyosanız,
ben de aldım gabil etdim..
benim uçu(n) da meseleme yok..
emme bu goca köy; sizi dakmaz
bi taha da adam yerine ğomaz
goca köyde esameniz okunmaz
hakkat öyle.. darılma ğücenme yok!

Hasan Agam diklendi,
“-yani başga bi köye gederse oluu(r) mu emmolu”
“..!?”
“-hı’ ne deyon hinci”
Hasan Emmi
“-zatin başga türlü mümkünatı yok ki”
Hasan Agam
“-tamam öyleye
sen o işi bize burak Hasan Emmi
evelallah
dediğin gibi
sözüm söz.. eh hadi gari bize müsaade”
?
valla talla benim aklıma deği,
Şeytanımın bile aklına ğelmediydi
“valla ne de(y)cemi şaşdım, Agam be!
bizim iş oldu haral, he?”
“ne demek haral, pilavdan dönenin gaşşı gırılır ga(ri)
Yusuf Agam halime tercüman oldu;
“öyle söz verip dee,
iki gün sonura eğri-büğrü bi bok yemeye ga(l)karsa”
?!
“dünyayı depesine ters geçirin valla,
“habarın osun, demedin deme
valla o işi Gırhasan deği dee,
bi Alla(hı)n gulu göze alamaz”
Hasan Agam zalımın öğnde gedeni,

emmee onnardan gız almak ha!
az beri yeğidin harcı da deği(l) o zaman,
eyi de.. netçez hinci, ne deycek Hasan agam..
Ümmüyü nassı gaydırcaz bi yanna
…

“-gavırın aklına gaşarkana,
Türkün aklına .ıçarkana geli(r)” deller
bizim ki de içerkene..
m(uh)abbet ederkene
taha yenicene demleniyoduk
Hasan Agam
“gakın len!’..” dedi, gakdık peşinden
atladık atlara, yelyopurt, bi(r) güpürdümünen
böyle zamannarda,
gafa a(ğ)rıtmamak ilazım ya
Hasan Agam ne derse o
kaş köyü çinnedikten sonura
Zaba(hı)N zeheriynen barabar
varıvıdık gasabaya..
sofular Çeşmesinde yuduk yüzümüzü
ılık-ılık..
bahçalardan birer alma
üsdümüze sildik
mesmelesiz yedik
haram emme affola
o harımlar nerde hincii


peşinden vardık asmalı gayfaya
ver elini tomafilci…











Resim Kara Molla
Dayımın Dayısı