.... Merhaba benim olmayan ama bana ait olan eski aşk... Özlemişim sana yazmayı.. Özlemişim gözlerine dalıp hayaller kurmayı... Gerçi hiç uzun bakamadım koyu kahvelerine... Sevdiğim... Sevmeyenim... En büyük hayalim... Çok özledim lan seni. Aylar oldu sesini duymayalı. Aylar oldu gözlerine bakmayalı.. Aylar oldu sesinden adımı duymayalı. Pişmanlığım... Pişmanım şimdi kapılarımı yüzüne çarptığıma... Zaten senin girmeye amacın yoktu olan yine bana oldu. Her zaman ki gibi.. Ben kapılarımı kapattım önce görüşünün gitti gözlerimin önünden. Gözlerini kaybettim hafızamdan... sesin gitti yavaşça... En sona kokun kaldı. Hani şu beni uyuşturan uykumu getiren kokun... Bitti... Sen gidince benden bişey kalmadı geriye eski aşk... Kalbim de sana aitmiş. Aklımda. Hayallerim de.. Hatta Gülüşlerim bile... Sen gittin yolumu kaybettim. Hem ben sana boşuna mı AyIşığı (m) diyorum? Gecemi aydınlattığın için. Yolumu bulmama yardım ettiğin için. Yüzümü güldürdüğün için. Olmuyor be eski aşk. Sevmiyorum dedikçe kalbim küfürler savuruyor bana. İstemedim dedikçe yıldızlar küstü. Ben gittikçe yollar küfretti ardımdan. Adım attıkça uzaklaştım mutluluğumdan.. Sonra anladım. Benim hayalim sensin. Ama sen çoktan bitmişsin. Ben bitirmişim. Ama sen başlamamıştın... Şimdilerde gülmüyor yüzüm... Acı bir bakış yansımış heyecanla bakan gözlerimin yerine.. Yüzüm düşmüş mesela. Kalbim aşka küsmüş. Ben ise mutluluğuma... Hadi git. Bende gidiyorum. Bu sana yıllardır yazılan cümlelerimin geriye kalan kısmı. Aslında yazsam yazılırsın yine. Kalbim hatırlar maziyi... Belkide unutmamıştır.. Saklamıştır..... Benden saklamıştır. Son kalan anılarımızı da sileceğimden korkmuştur... Ah be ESKİ AŞK! Belkide hiç eskimemişsindir yüreğime. Belki hala seviyor seni. UnutamamışTIR... Unutma eski aşk. Ben seni sevmediğimden değil vazgeçmek zorunda olduğum için sildim.... Seni hep çok sevdim...