Şahinim yüregimiz kanıyor

Masmavi şehre
Bir acın düştü bugün
Gündüze gece doğdu
Haykıran kahveler sustu
Ne elem ne çok keder

Attılar Şahiniimi dipsiz kuyuya
Bize sormadan
Coşkusu gitti nehrin
Pejmürde bir sohbet
Bir gülümsememe hasret.
Senin yaşadığın şehirde

Şahiniimi acısı yürekleri dağladı
Haksızlıktırr bulutlara kelepçe vurmak
Haykırmak geliyor içimden
Mavi bir gökyüzü kadar
Etrafta kimse yok ki
Halin nedir diye soracak

Ben için için
Kendi yüreğimde ağlarken
Yoksa haberin mı yok
Ey Allahım Ey Kerkük.
Nerdesin hayallerim
Yalnızlığının kalitesi
Ey Tanrı dağları
Neden sigaramın ucunda duman yok

Bir Aralık kadar yalnız
Veda etmeden giden
Yar kadar soğukmuş
Meğer bileklerine takılan kelepçeler
Dahası
İşte kendi şehrinde
Kendi kalbinde
Kahpe bir kursuna
Vurgun

Senli doğacak güneşlerr
Hasret bu şehir
Epeydir zaten
Dayan şahinim dayan
Bil ki ellerin ellerinde kalacak.
Sen tekrar
Bulutların üstünde
Özgürce gezene dek