Bir görsen senin için eriyip bittiğimi,
Duyarsan bir vahhada kaybolup yittigimi,
Ağlarmıydın görseydin? Ağlayıp gittiğimi,
Yorgun ayaklarımla adım adım yürürken.
Yüreğin sızlayacak mirasını sürürken.

Gitmeden bir bak etme yüreğime ihanet,
Bana bu şiiride yazdırdın ya nihayet,
Alev dudaklarından öpmek için hidayet,
O yeşil gözlerine aşkına mana yazdım.
Aşkımın mezarını ta derinlere kazdım.

Bir gün çık gel nisanın ya biri, ya üçünde,
Öyle bir taht kurdunki gönlümün ta içinde,
Benim boynuma olsun günahında suçunda,
Bir söz var utanmasam söyleyeceğim sana.
Konuşa bilmem için sen cesaret ver bana.

İsyan edip yaşlarım gözlerimden çıkacak,
Gönlümün yastığını alev alev yakacak,
Aşkın ile yanarken iki cihan bakacak,
Dağ misali yıkacak bu yüreğim bendini.
Sen ağlama birtanem, ağlama tut kendini.

Yas tutardı bilseydi güller ve sarmaşıklar,
Bir sevdanın eseri yüzümde kıvrışıklar,
Diz çökecekti inan önümüzde aşıklar,
Yüreğimin isyanı şikâyet sanma sakın.
Gitme kal baş ucumda ayrılık anma sakın.


HARUN YILDIRIM