Hasan Agam; beni sıkıntılarda görüncekleyin
“dakma gafana bizimolan
evelallah ben varın, marağ etme sen!
seni kendi ellerimizinen başgöz etmezsem namerdin” dedi
teselleme ediyorular, emme;
len bana kim gız veri(r) göz göre-ğöre
has-öz dezem bile ba(ğ)rımda yitmişken
bana kim geli(r) gönnüynen
Gözel Elif! bile bunu etmişken

bi ğün öteyüzden, Dombayovası’dan maabbetden dönüyoz gene
kimbili(r) nerelerde neytdik, ne halt etdik de
yakın köyün birinden.. geçerkene
herkeşler ehliyaliynen işinde gayıdında
bi biz varız eliboş, gönnü hoş, şargada

Hasan Agam;
“-“hu Depeli” de(ğil) mi len” dedi
“-hıı” dedim,
“-yani ho da, Depeli Dezen”
“-hı hım”
“-baya etişgin gızı”
“-yoğ abey” dedim “çocuk taha”
Allah var ya, bi döyüslük-şerefsizlik düşünmesin deye
“-ne etişmesi abey yau” deye etiraz etdim, canım sıkıldı
ne de ossa haz-öz dezemin gızı..
“-uzatma tamaaam” dedi..






sana yalan gelir?, böğünkü ğibi aklımdadır,
anam avradım osun, aklımda bişiy varısa
o sürdü atını onnara do(ğ)ru
biz Yusuf Agamınan dövam etdik,
bireşden Mamıt Emmiynen onnar ordan ıralaşmışlar
ben feminde de(ği)lin, biz geri döndük, neyeyse
“-yau Yusuf Abey neye” demeye ğalmadı
“-sen annamaan” dedi..
“-yau Yusuf Abey nereye”
“-sabret olum, sen anayın garnında dokuz ay nası durdun
yau garışma sen sen beni takip eett
susuradım malla” dedi..
“-golay gele, bereketl(i)ola Aşa dezee
Mamıt Emmigil nere ğetdi”
Aşa dezem elinde mercimek boğlamıynan dineldi
elini gözüne siper edelek
“-senmin yavrım Yusuuuf, Hasan Ağan guzu alcağmış daa!
barabar sürüye ğetdiler” dedi Aşa dezem.
“-anan neytdiyo ay Musduuk”
“-eyiler, elini öperler ay deze” dedim.
Yusuf Abey;
“-varısa bi suyunuzu içelim dediydi Aşa deze” dedi,
atından endi,

diz çöküp, ho yana döndü,
sol eliynen takgasını dutalak tası gafasına dikdi,
“-sağ ol bacım,
Allah ne murazın varısa versin”
“-afiyet osun Yusuf Aga” dedi, eli göğsünde
Aşa Dezemin gızı Teslime
“-su gibi aziz ol bacım”

bi yandan da bana göz gırpdı
hayın!
“-ı ıhh, sağ ol abey” dedim.
“-iç o(ğ)lum buz gibi, valla
Aşa Dezem yeni desdiyi basdırıkda saklamış.. belli
ha deyince ben sana suyu nerden bulcan böle suyu”
..
o gene şeytan şeytan bana göz gırptı
gızcaz galaylı su tasını bana uzadırkana barabar,
Telime’yi hopuç etti dee
guca(ğı)ma ardividi
atımın gıçına bi şaplak vurdu,
“daaahhh”
…
“-bizim sana sözümüz var”
“-ha Haçça dezeyin gızı, ha Aşa dezeyin gızı”
“sür barağidi”
tas suyunan barabar saçıldı ğetdi..

netçemi bilemedim yauu,
Akküheylan gemi azıya aldı haydaa
mezbur sürdük.. ah bu Akküheylan
o’nun bokuna değil mi hu başıma ğelenner..
sonratdan bizim de atlarımız oldu da
Allah var hiş birine binmedim
hala ürüyalarıma ğirer
Akküheylanın yerini dutar mı
dutmadı hiş bişiyler
ne Akküheylanı ne de Ğözel Elifi..









Yusuf Agam, tyeslimeyi guca(ğı)ma ağdırıvırıp da
Akküheylanın gıçına bi şaplak vurunca barabar
“len başımıza ne iş açıyoz” demeye ğalmadı
Alışlıdüze do(ğ)ru uşduk getdik..
tabii; ne Teslime’yi gucamdan atabildim..
ne bişiy deyebildim
ne de hu an da oldu,
endirip buraksam bu ğıza sa(hi)p çıkan olmaz

o andan eveli eğerinem şeytanımın aklına bile
bişiycikler geldiyse namerd olayın
Allah beni topra(ğı)na gabil etmesin..

nasibimiş,
bununan olduk getdik
gayat meremetli, saygılıdır
temiz, tertiplidir.
geldi geşdi; taha bi ğünden bi ğüne
ellerin kel garıları ğibi; bişiyi ikiletdiğini
lafımın üsdüne laf ettiğini
garşı geldiğini
yönü geri zokurdandığını
onunan bununan çekişdiğini
eller gibi gov gıybet ettiğini
dolay dolay gezdiğini
çoluk çocu(ğu) erezil ettiğini
pis dutduğunu, döğdüğünü;
ilaf getirip-götürdüğünü
görmedim, duymadım..
ellerde ne ğarılar var, epap; Allah mafaza;
benim en birinci zıt gettiğim
ifrit olduğum şeylere
gayat dıkgatlidir,
değilise, netçesini eyi bilir
görür!
ne deyelim emrine şükür.

anası-bobası nur içinde yatsınnar
emme iş de herişeyi eyi, bek hoş daa
arada bi “Elif” deye sayıklayomuşuyun ya
hu yaşıma geldim, dedim ya
evde huzur dünek galmayo valla
bişiy demeyo da..
garadamak bireş.. zati gara..

bişiy dese, demeyyo
bi de surat asdı mıydı..??..
ödüm sıdıyo
sanısın cehendem azabı
















Elif dedim ya; haa!..
o?
bizim bu mukatdan sonura
bobası yaşında birine verividiler, akdağ yanda öteyüze
oldu getdi..
de; ?
onmadı getdi işin aslı
onu da yakdım
kendimi de el hasılı..
Kel Sülemen merem
Hacca Dezem küküm
anamınan küsülülüydüler
anacazımın ne obalı varıdıysa
bi ta(ha) bayramlaşmadılar bile
Kel Haççaynan daa
Depeli Aşaynanda
birbirinin ölüsüne bile varmadılar,
hadi benim yüzümden anamınan nizeliler..
Aşa dezem mi gaçırdı bana gızını, onun ne güna(hı) var bu işde
Haçça dezemin ki de cahillik işde
ne desen hinci bi faydası mı var
emme oluyoru.. oldu, oluyoru bunnar.
Şükür Emrine