Hasret kaldı insanlık, çok zamandır barışa,
İnim inim inliyor, parça parça bedeni.
Kulak versen mazlumdan yükselen yalvarışa
Nedensiz savaşarak, olunur mu medeni?
Sanadır bu sözlerim, dinle bilhassa sana
Kalleşlik yapar mı hiç böyle insan insana?

Denizler kan ağlıyor, karalar kara yasta,
Sebebi sensin gör bak insanlık ağır hasta.
Ayaklar altındasın vahşetinle kıyasta.
Madem ki “ağabeysin” bir adamlık yapsana!
Kalleşlik eder mi hiç böyle insan insana?

Dünyanın Jandarması, hani hak ile hukuk?
Umurunda değil ki, ölenler çoluk çocuk.
Hiç mi vicdan yok sende, kan akar oluk oluk?
Kusacaksın elbette kaçıp gitsen Fizan’a,
Kalleşlik yapar mı hiç böyle insan insana?

Anlaşılmaz bir şeydir, hemen herkes hayranın.
Gözün görmez kimseyi "kabarınca ayranın."
Böyle sürecek sanma, bitecektir devranın!
Yemin olsun bitecek, el basarım Kur’an’a,
Kalleşlik yapar mı hiç, böyle insan insana?

Sanki sana verdiler tapusunu dünyanın,
Bitmeyecek mi derdi, bu mazlum coğrafyanın?
Esamesi okunmaz ne vicdan ne hayanın
Dua et ki saygım var, dile örfe lisana,
Kalleşlik yapar mı hiç, söyle insan insana?

18.12.2016