ne menem bir gün bu?
kahır dolu
bembeyaz bulutlar kadar süzgün
ışığı düşmez de uygarlığın
men eder ancak kendisini
nasıl bir günkü o dem?
alçalmaya müsait böylesi
demini almamış vicdanlarda.

güzide bir yöremizden süzülen ışık
fludur bir vakit
bir avuç kan emici çöreklenir uğursuz
serde, bir vatan evladı öğretmen
şanlı ordumuzun şerefli bir neferi
şehadet şerbetini içer! İçer.

ne menem bir gündür meçhul
ay dolanır bulutların ardına usul usul
defnedilir toprağa yiğidim
def edilir şer güçleri sonsuza dek
bir yıldız kayar da usulsüz
samanyolum tümden ıssız.

sen ey zalim!
tarihin dehlizlerinden kopup gelen kasırga
yıkamazsın ulu çınarları heyhat
ulur durursun nafile
bir güruh ki, ustan piyade.

nem kapma ey gönül!
mazimde bir gün puslanır güneş
solar mı ışıltılı çehresi?
varsın puslansın ne gam
aydınlığın soluğuyla şen
geleceğe duyulan güven, bakiye.

L.T.