Az olandan başlayıp
Bir iyiliğin ardınca yürü
Çareli bir el ol önce kendine
Ve tut sımsıkı içindeki güzellikleri

Kötülük her zaman her yerde çok zaten
Kötülük karanlığın fırsatı
Nankör kediliklerin önünde
Vesvesecinin dilinde fısıldanan

Kuşkulu paralarla kirletme zamanı
Yanmak için ateşten günah giyinme
Süngüsüz değildir meleğin sözü
Korumasını bilir iyiliğin zenginini

Toprak kıvamını bulursa ancak
Bir payesi olur adamlığın
Güneşin omzunda taşınır umut
Taşın gediğinde durdukça

Gözünü açtığında gör önceliği
Tanı gerçek olanın varlığını
Tebelleş olanı takmadan göğsüne
Sor kanının zenginliğine/ kim?

Müraisi ol suyun da susuzluğunda
Mizanına konulsun istiyorsun eylemin
Sabrını kur içindeki zembereğin
Ve tavsımasın sakın nefsin şeytana

İki ucu musibet değnek bu hayat
Yaşa ve git oyalanma gailesiyle
Seferi olduğunu unutma asla
Dik dur mezarındaki taşın gibi