Saat gecenin üçü gökte yıldız üşüyor
Sinmişim hep kuytuya sokaklarda ölüm var
O tebeleş damlarda tepeme buz düşüyor
Kanmışım bir meçhule üstümüzde zülüm var


Sarıkamış dağında tipi boran esiyor
Zembherinin ayazı yüzüm gözüm kesiyor
Peşimde asker polis düşünedükçe kasıyor
Yanmışım haberim yok sabah akşam talim var


İki sokak ötesi Azrail’in mekanı
Zalim Evren’in oğlu orda açmış dükkanı
Darbe adı altında halka kurşun sıkanı
Banmışım kana lokma per perişan halim var


Megoloman olmuşum süretim var her yerde
Hayır kalmamış artık olacak olan şerde
Emir gelmiş askere gözlere inmiş perde
İnmişin korkulara her yerde bir zalim var


Mektepli bir çocuğum siyaset neyin nesi
Sokaklarda yükselir askerin dipçik sesi
İşkencede mazlumlar verir miş son nefesi
Sanmışım hak gazete manşetlerde çalım var


On dokuzuncu asır Eylül’ün on ikisi
Kudurmuştur bes beli Kenan Evren tilkisi
Dini yoktur deyyüsün öldürmektir ilkesi
Anmışım yar adını açmamış bir gülüm var


Karakolda işkence mapuslarda falaka
Düzen adına oyun düzene ne alaka
Ağalar baba olmuş gardiyasa yalaka
Canmışım ben diyemem kelepçeli dilim var


Evden çıkan gelmiyor analar gamlı yaslı
Ortalık tekin değil katilin kalbi paslı
Kurşun adres sormuyor askerler demir kaslı
Tanmışım alacada omuzlarda salım var


M.Kılıçel