Bu sevda da ben
Sendikasız amele gibiyim.
Hemi de,
Kayıtsız kuyutsuz kaçak bir işçi.
Yetmiyor
Yedi yirmidört seni zikretmem
Ne
Sonsuzluğa bezediğim özverilerim
Ne de evliya sabırlarım,
Canına yandığımın
Olancası
Hepi topu
Bir yudum mutluluğa,
Kıçı kırık bir
"Seni seviyorum"a..
Ah
Ne olur kınama beni,
Yorulup usandım be hayat !
Emeğim heba olur bir yandan,
Davetsiz karabasanlar gibi
Geceler beyaz kanımı kurutur öte yandan.
Çaresizlik gözyaşlarım
Kan doğrar umuduma beri yandan,
Belirsizlik ve değersizlik se
Sorma gitsin;
Zamansız
Anemik bir mevsim,
Pusudaki bir kalleş gibi
Vurur ha vurur her bir yandan.
Bunca kanaviçe çürüğü
Bu yara berelerle
Nasıl atar bu kırık kalp?
Dirim’i korur mu;
Bu travmatik beden?
Nasıl yıkılmasın ki artık;
Bu kadavra gövde?
Serçe gagasında
Bir lokma can,
De söyle be puşt devran,
Ben böyle
Dellenmeyeyim de ne yapayım lan !..
Adı konmamış
Bu aşkın tekerine çomak sokup
İndiriyorum işte "sevmenin şalteri"ni,
Durduruyorum ulan "enayilik üretimi"ni..
Fesih/name’yle de mühürleyip kalbimi
Grev ilan ettim sana !
Yüreğin ve dürüstlüğün yetiyorsa,
Lokavt ilan et bitsin, sen de bana...

20/21:12:2016
saat:02:33.