Ben ne sosyalizme ne emperyalizme ne faşizme ne
Başka “izm” lere zerrece prim vermem!

Benim önderim Mustafa Kemal Atatürk’tür!
Ben yalnızca “Kemalizm”e gönül verenlerdenim
Dese de bir üye bana yazdığı bir yorumda…

Bana gelince;
Ben atalarımı dedelerimi tanımadım
Bu aziz ve kutsal topraklara
Kefensiz şehit düşenlerdendir onlar.

Bense değil bu toprakların bir karışına uzaktan bakmaya bile
Üstüne basarken gözlerim dolar “incitiyor muyum” diye

Ama gel gör ki;
Tarih kitaplarından silindi tüm manevi kutsal değerler
Büstler tahrip edildi
Al bayrak yerlerde sürüklendi

Hak hukuk adalet eşitlik insan hakları ve emeğe saygının
Anlamı bile yok olup gitti

Demokrasi ve özgürlük hayal bile edilemez hale geldi

Sen ki;
Sesini yutan insan!
Yedi sülalenle birlikte fişlendin
En özel anlarında bile gözetleniyorsun

Benim sevgili ülkemin bir polisi
Komşu ülkenin dost ve değerli bir büyükelçisini öldürdü!
Sıktığı on dört kurşundan sonra ancak öldürülerek durdurulabildi!

Kokma sakın!
O ölürcesine koktuğun sosyalizm kapını çalmaz senin
Onu haketmen için daha çok
Evrim geçirmelisin

Peki içinde bulunduğun bu “izm” in adını sen koyarmısın?

Irkımı sordu
İnsan dedim
Dinimi sordu
İnsan dedim
Kıblemi sordu
İnsan dedim
Yolumu sordu
İnsan dedim
Alışık değildi, çekip gitti!

Aziz Nesin