eveli atda da, itde de, keramet varıdı
atda da avratda da bi asalet varıdı
kimin aklına ğeli
evinden yallanan köpek!; yal yediği çanağa siğsin
hayasızlık etsin, haddini bilmesin
namısına yan gözünen bakıyoru,
bö(y)le bişi(y) nassı olu(r)
emme akla gelmeyen başa geliyoru
bizim gaderimizede de bu yazılmış ki
çarası yok! ille başa gelecek, geldi!

Allahın onarcağı,
emmim esgerdeymişimiş; emme cep(h)ede ğaldı
emme de; ter(h)is olup geli(r)kene
bu durumları duyuncaklayın yes etdi
aldı başını da tun tun yitdi ğetdi-vardı
ne fakıt, nere ğetdi, nerde ğaldı bilen mi var
o vakadan sonura bobama da küküm enmedi mi?
ben beş altı yaşlarında emme var emme yoğun
Miyaser gellebam da yedi köyün gözeli;.. hanı?
ta öyle gabadayıydı, güleç; alyanaklı
apapbak sarı buyday benizli,
gören döner bi ta bakardı
e(vi)mizin direğiydi..

anam, goca anam olmasa gellabama ana derdim..
yolda belde, geçi-o(ğ)lak güderkene
bi yere gederkene hep yanındaydım,
elimi goyvumazdı..
onu benim gadak öğseyen biri taha yoğumuşdur
gucuklar duru(r)du,
yanından eğzmezdi beni..
bi de çocuğu olmayıncak
evde de en güçcük benin gari
sanki emizden gız çırak çıkarmışıyız gibi
yanna ğetmeye can atardım..

şerefsizler,.. bi de hoca geçiniller
üç o(ğ)lan, bi(r) de bobaları
zopalaya sürükleye, döğe-çarpa..
dedemin nesi var, nesi yoğusa
Miyaser gellabamın guşağındaki altınnarı; soyup da
tolun kapı arkasına gömüp bille
üsdünü sıvayollar bi ğözel de
aşırıvırıyollar Akşe(h)er yüzüne
bu Sarılar öyleynen ağğa olmuşlar işdee
evel-evelden beri
bayaa bildiğin onun bunun çobanıykana
"Sarı Ağalar" deye nam saldılar Gaziri’ye
borş verir oldular Yalavaş tüccarlarına bile

dedem hankı birine yansın,
üsdüne üstlük
bobam da mereme ğarmasın mı
gambır-gambır üsdüne gari
gaymakam bey dutdu goya bizi sulf etdi
n(ih)ayet emmimin etişgin o(ğ)luna
onnardan etişgin bi ğız verdiler
i(n)san evladı biriydi emme
hani içimiz de almadı ğetti “sarı ğelin”i,
oyusa zavallının ne suçu-günahı varıdı
Hatma da yandı, Gocanam da, Emmim de
Emmimin Melit de









DEVAM EDECEK