Ufkuma uçuyorum kartal pençelerimle
Şahin bakışlarım deliyor arşı
Kanat açıyorum deli rüzgarlara...
Dur diyorum dur;
Bekle!...
Beni de götür estiğin yerlere.


Kara bulutlar sarıyor dört bir yanımı
Sis çökerken Tanrı Dağlarının başında
Kanımı kaynatıyor Bozkurt sesleri kanımı
Gözlerim parlıyor Dolunay’ın ışığında...


Şavkı düşüyorken hilal ’in, alaca karanlıklara.
Bozkurtlarımla;
Hazarın sisli yüzü, maviye boyanıyordu.
Al kanlara bezeniyordu Türk’ün yurtları
Anadolumda;
Anadolumda,
Türk’ün destanı yazılıyordu...


Dinle!...
Orhun sesleniyor çağıl çağıl
Nal seslerini,
At kişnemeleri duyuyorum...
Bir yiğit!.. diyor ileri,
Velhasıl;
Turan taşıyor yüreğimden,
Hırslanıyorum...


Bir yanda, Aklım yürü diyor.
Bir yanda, fikrim bekle.
Gönlüm zikirde hep, teslim Hakk’a
Sakla us’unda rüyanı sakla,
Kabul diyor dileğin;
Uslanıyorum...




Erdinç SERT