Yetmedi kalemler, tükendi ömür
Yürekler ateşte adeta kömür
Diyelim ki Hak’tan geliyor emir
Hep bizi mi bulur alçağın taşı
Çağlar anaların gözünde yaşı


Hesapsızca yiten bizim canımız
Damarlardan akan bizim kanımız
Cehenneme döndü her bir anımız
Zehre çevirdiler sofrada aşı
Her gün yaşar olduk zemheri, kışı


Her an tehlikede oğul, kızımız
Zemheriye döndü bahar, yazımız
Artık söylemeye yoktur sözümüz
Ezilmeli cümle hainin başı
Sökülsün ağzında kalmasın dişi


Civanım gözlerin sımsıcak hala
Nasıl kabul eyler seni musalla
Hızır yoldaşındır uğurlar ola
Ölen yalnız o mu, yavrusu, eşi
Anası, babası, bacı, kardeşi


Duyun muktedirler sesini halkın
Atın ataleti ayağa kalkın
Yürek soğutmaya yetmiyor talkın
Hesaba katmadan üçü ve beşi
Piyon, hamisinin serilsin leşi


Günlük geçmez akçe lafı bırakın
Tez elden haini ateşte yakın
Alnına al bayrak, yıldızı çakın
Pençe vurularak deşilsin döşü
Nedametle ansın yaptığı işi


Şehidim helal et hakkını bize
Kederimden kan yaş doluyor göze
Tarifin sığmıyor ne desem söze
Hak’ka giden yolda sensin can eşi
Sensin ufkumuzda sabah güneşi



13.12.2016