İnsanız; kainatın değerli varlıkları ...
insanca yaşamayı öğrenemiyorsak ;
yükseklere çıkıp
seyretmeliyiz alemi
serçelerin, güvercinlerin gözüyle...

Bunun için bile ,
masumluğun kanadı gerek
gayret etmeliyiz
vicdanımızı huzurla tüy gibi hafifletmeye...

Binalar fabrikalar,
paylaşılamayan servetler
nasıl da anlamsızlaşır
ordan bakınca...

Anlaşılmaz nedeni kim kime ?
yük oluyor şu yalancı dünyada...
Herkes ben biliyorum diyor
birbirini aşağılıyor
kan gövdeyi götürüyor anlamsız bir nefretle.

Hor görülen kim ?
hor gören kim ?
kimler ellerine almış fırçayı
boyuyor güneşimizi ;ayımızı ,
tüm rengimizi katran karasına
ne geçiyor ellerine acaba !.

Hangi kıyıda köşede ;
bir çocuk yetim kaldı umurlarında mı ?
feryadında boğulan gençliklerin
ızdırabını hissediyorlar mı ?
Nefes alışımız gücüne gidenler mi var ?
hangi annenin babanın ahını
kimler gönüllü almaya yaklaşır !!!.

Kimlerin beyni yıkanır ;
çamur kokan sularda.
vicdanı merhameti atar
kimsenin bulamayacağı bir yere...

Kimler sevinç çığlığı atar ?
akan kanların görüntüsüne,
kimler yakıyor yürekleri
bir yavrunun cennet kokusuna rağmen
hayvanca içgüdüyle.

Hangi hain eller ?
vatan uğruna canını ortaya koymuş
yüreklere kurşun sıkacak kadar kalleşleşiyor !!!
nasıl beceriksizler ki !
her defasında mazluma doğrulan silahları
geri tepmiyor !!!.

Nuran KARACA20:52 12.12.2016