7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1252
Okunma
Sus!...artı(k) ben!
Kutbuna zıtken ömrünün törpüsü,
Dirensen de, söylensen de
Dinlemiyor nasılsa.
Nasılsa dinlemiyor;
Baharda çığ düşmüş yüreğinde
Bata çıka, mor ayaklı,
Kar yanığı çocuğun hıçkırığını.
Nasılsa dinlemiyor;
Anafora tutuklu,
Boğum boğum, avaz avaz
Yutkunurken umudun,
İmdat!.. çağırtısını.
Dinlemiyor nasılsa;
Düşe kalka, yarım yalın,
Yarım mağlup düşlerinin
Diş gıcırtısını.
’’Dinlemiyor’’diyorum...
’’Birşeyler eksi(k)’’desen,
’’Soluk bir eski(z) gibi’’
Arta kaldığınca sen!
Çekeceksin nasılsa.
’’Sus!’’diyorum, sus yeter!
Cümlelerin devrilsin...
Düşür ki, birer birer
Kaybolursa kaybolsun,
Hükümsüzler nasılsa...
Özlem Pala
Cevap Yaz