KÂFİRÎ ZİHNİYETİN TERENNÜMÜ
UMÛMHÂNEDE NE DEMEK ÜMMÜ?

Çamuriyet ile çirke gömüldü
Kılıf oldu sapa odunda kadın
Homo ile zübeydeye dönüldü
Cehennem zekkumu tadında kadın

İslâmla; önceki zillet eridi
Bir kişide on beş karı var idi
Kadın sağır kadın dilsiz, kör idi
İslâmla miheng taş, adında kadın

İslâmda Şerefi ihdas eyledi
İffetin izzetin özüyüm dedi
Hatunlarda ilk o imân eyledi
Hatice, Fatıma adında kadın

Âmine anadır Nebî doğurdu
Medeni eyledi edeni yurdu
Hacer iken İbrâhime buyurdu
Sare’dir Yûsûf-i budunda kadın

Adem olmasaydı Havva anamız
Yok idi obamız yurtta binâmız
Ne düve olurdu nede danamız
Esmâül hüsnânın yadında kadın

Farzı muhâl nesli kadın olmazdı
Atılan ok hedefini bulmazdı
Kâinâtta canlı beşer kalmazdı
İlâhi lezzetin tadında kadın

Tam dokuz ay on gün karnında taşır
Bu an bebek yaratana ulaşır
“Gideceğim âlem bana bulaşır”
“Sana melek ana” adında kadın

Ebû Bekr’ı Ömer, Osman, Âlî’yi
Süleyman, Ertuğrul, Selim veli’yi
Abdülhamid, Fatih, Edebaliyi
Doğurup besleyen yedinde kadın

Kâfîrin izmini cilâlayarak
Anasını çırılçıplak soyarak
Selânikte kerhaneye koyarak
Kâfirin iblisi kadında, kadın

Her kadın anadır, anadır, ana
Ateşten kurtulmaz yan bakan ona
Âyeti Kerîme “ceylân” der buna
Hallâkı künfekân adında kadın!

Biliyorsan konuş, ibret alsınlar
Bilmiyorsan sus da adam sansınlar
Lâf cambazlarına aldanmasınlar
En muazzez varlık, bu dinde kadın

Kadın; İSLÂMİ’nin başının tacı
Afiyet çün Âllâh’ına düâcı
Kadındır her müzmin derdin ilâcı
Kutsaldır her ins de her cin de kadın