Ama ben her kelimemi her harfimi
Ömrüme iğneliyorum, kazıyorum hatta
Depremler olsa da enkazda kurtulacak olan
Sadece sana dair yazdıklarım olsun diye,
Üstünde tozlar dolaşsa da, eskise de
Yıllar sonra bulunduğunda
Hala çekse üstüne gözyaşlarımı, tüm benliğimi…

Tüm bunları düşünürken, yağmur başladı
Nasıl sitemkâr yağıyor, nasıl hızlı,
Nasıl düştüğü yeri serinletir
Değil de yakarcasına, tıpkı senin gibi
Tıpkı yüreğime düştüğün gün gibi
Yanmaya başlamıştı kalbim,
Artık her rüzgâr daha da alevlendiriyordu,
Her seferinde bir parça kopuyordu canımdan,
Gözlerin gözlerime değdikçe
Kıvranıyordu içimde duygularım…

Avazım çıktığı kadar bağırmak istedim
Sonra, nadastan çıkmış bir toprak gibi
Duy istedim feryadımı, yankı yapsın kulaklarında,
Unutma bir daha o sesi
Sonra kendi kendime anlattım,
Kendi kendimle savaştım
Hem askerdim savaşması gereken
Kanının son damlasına kadar
Hem de komutan ne olursa olsun koşmaya
Yönetmeye devam edecek olan
Hem de kendimin düşmanıydım.

Yara alan hep ben oldum, hem vurmaya çalışan,
Hem vurulan, hem kaçan hem kovalayan
Yine dalmışım sana saate bak kaç olmuş
Seni sen geçmekten yorulmuş o da benim gibi
Uykuya susamış, rüyalarının rengine vurulmuş..

Sami Arlan..