getir dedim sana kazmayı Aloyoshenka,getir
bu kaçıncı dememdir
gör bak;Senpetersburg’un çimlerine
neden böyle,gür ve gizemlidir
kazalım derinleri öğren;
bunlara güç veren
nasıl bir kamanın kanattığı
tek kişilik Dünya’ya sevdalı şizofrenin erleridir



sana diyorum hep;
derinlere,iyice derinlere vur bu edavatı
uyandır süngü takılmış çığlıkları
bulalım habersiz,kan sızmış mataralardaki ihtirası
afişler çizelim son damlasından
sarı zarflara koyalım
bir zamanların bataklığından
gönderelim ibret-i alem için,gezegeni mülk sananlara
caysınlar,böyle imkânsızlara soyunmalarından



güneşi bile ala kızıl,taşları zorla şekillenmiş şehir
yirmilik bedenlerin üstünde yatarsın,sivri sinek sazlığında
kelepçeli özgürlüğe köprülerin,çan’ların karanlık çağlara isyan
bestseller’e kelimeler gizli her sokağında
yaşamak değil farkındalığın,yazmalara anıtlaşırsın
sende sunulmuş ödüldür ömre,ziyalara dualar yakılan zindan



neden iki yüzlüdür insanlar,akşam üstü sefalarında Neva’da
sanırlar hortlamaz bir daha,deli Petro uykuda
doğru mu,Aloyoshenka
harflerle değil,buz denizi rengi gözlerinle söyle bana



ellimilyon can,beş gram barut
şimdi barışık sanki,kapital yorumlanırken yeniden
her saz-ı cümbüşte gizli,patlamaya gebe sıvalı behrinden
avazı anaların,Yalta’larda bastırılmış ağıt



vur Aloyoshenka,tam şuradan havuzun yanından
boşver şimdi,Çin mozaiklerinin ederini
bulalım derininde derinini
bu kadar uzun şehir olur mu,yüzon kilometre bir ucundan
akıtalım o yarıktan,Nevada nehrini
donmadan hemen şimdi
çıkarsın bize yıkayarak,emperyal’in katran emellerini



ben gezgin deli,sen garson serseri
her gelene uzatırsın,kirli defterini
belli;
bildiğin bir şeyler var gizli
illa yazmak mı gerek,Aloyoshenka
sende gör,gözün kör mü



Leningrat; onyedilik kuzuların bilemedikleri döğüşlerine meydan
haçlı kamanın son batık ucu
getir Everest’i getir Aloyoshenka
iyice gömelim namussuzu






















kasım