Ne öðretmen kalmýþ nede öðrenci,
Boynuz kulaðýný çoktan sollamýþ.
Ne çocuðu nede yaþlýsý genci,
Büyük küçük saygý sevgi kalmamýþ

Seni beni onu kim yetiþtirdi,
Vatan sevgisini kim pekiþtirdi.
Sevgiyi yüreðe kim yerleþtirdi,
Varmý öðretmenden ilham almamýþ.

Gelin görün ki o þimdi ne halde,
Kaðýt kalem hesap ediyor elde.
Amma da uzadý ay sonu nerde,
Alacak maaþý çoooktan harcamýþ. !

Ýtibarý yerle bir eðlediler,
Ýlimi irfaný terk eylediler.
Zehri þýrýngayla zerk eðlediler,
Yeni neslin zihni þifa bulmamýþ.

Yazýk ettik beyler muallimlere,
Layýk deðillerdi bu zulümlere.
Az kulak kesilin bu sitemlere,
Ankaradakiler kulak týkamýþ.

Ýtibar satýlmaz parayla pulla,
Kazanýlmýyor her hangi yolla.
Istersen makyaj yap istersen alla,
Kimi Ahlaktan nasip almamýþ.

Öðretmene zulmü reva görenler,
Kendileri zevk sefa içindeler.
Kuyruklarda atama bekletenler,
de; onlarda dirhem haya kalmamýþ.

Kul TÝRYAKÝ böyle hasýlý kelam,
Hal bilene gönül dolusu selam.
Sözün bittiði yerdir vesselam,
Öðretmen kalmadý saç baþ yolmamýþ.

Kenan Tiryaki
23 kasým 2016