Oku demiş evrene ses vermişti Hira dan
Aşkından üflemişti bu alemi yaradan
Baki kalacak sevgin yıllar geçse aradan
Kırılan şu gönlümü tamir olur mu sandın

Hata dediğimiz şey insan fıtratında var
Adem ile Havvaya cennet olmadı mı dar
Ne kadar af dilesen yanar içimdeki har
Pişmanlığın zamana sözü kalır mi sandın

Su toprakla buluşur yağmurun edasında
Bulutlar secde eder toprağın sevdasında
Vakit ki sen vaktidir gönlümün nidasında
Yorgun düşen yüreğim dile gelir mi sandın

Desen desen sözcükler örer kader ağını
Ufak bir tebessümün eritir buz dağını
Hevestir eser geçer açar solun sağını
Yara gönülde imiş dikiş tutar mı sandın

Hak ,vermeyeceğini istetmezmiş kuluna
Gönlünü ferah tut sen muhtaç etmez puluna
Tenezzül etmeyesin hiç kimsenin çuluna
Yutkunduğun aşını kendi aşın mı sandın

Yaradandır kalplere aşkı sevgiyi eken
Yürek o an kabedir tüm hislerini çeken
Hercai bir güldün sen her bir tarafı diken
Gönlümdeki sızıyı söküp alır mı sandın
Selma Çanakçıoğlu 21 Kasım 2016