Simsiyah yay gibi kaşların,
Elanın en güzel tonu gözlerin,
Upuzun sırma misali saçların,
İçime işleyen, dinlendiren sesin...
Güzelliğe anlam veren yüzün,
Hep ama hep güvenilir olan sözün,
Yıldızları kıskandıran tebessümün,
Ve denizi okşuyormuş gibi narin ellerin...
Seni sevmeme sebep değil bunlar,
Sevgim, seni böyle görmeme sebep.
Güzel bakan güzel görür düsturuyla,
Ben gördüğümü söyledim, bağışla...
Ve affet beni bir trabzon akşamında,
Çok sevdim seni, bir üsküdar vapurunda.
Ve bak! Yine hayalin var başucumda...
Aslında senin sevgin hep sol yanımda...
Zaten işgal etti sol yanımı gelişin,
Sakın gitme, bu şairi öldürür gidişin...
Ve ben bir şairim, sende benim şiirim,
Şiiri giderse şairin, neyi kalır şiir’im?
Gün kavramımı bitirdin,
Hergün; "sen" oldu benim için.
Uyumam sen, uyanmam sen,
Yatıyorum sen, kalkıyorum sen...
Anladım ki, hayatımda herşeysin sen...
Ve şair şiirine aşık oldu,
Şairin şiiri sen, kendisi ben...

~Enes Koca ~
... Eskiler...
/Engineerpoet