Gurur hep ön plana çıkar
İlk adımı karşımızdakinden bekleriz
Sevdiğimizi söyleyemeyiz bir türlü
Haykırmak yerine sukut ederiz

Akan gözyaşları ulaşmaz yerine
Kapatmıştır sevmelere yüreğini
Sen onu çok sevsen de
O’nun dünyasında yoktur yerin

Veda etmeyi beceremeyiz bir türlü
İçimizdekileri kusarız marifetmiş gibi
Boş sokaklara yazılan yazılar havada kalır
Birgün onlar da silinip kaybolacaktır

Siyahı beyaza çağrıştıran o geceyi
Unutmak mümkün mü
Arkandan bakakaldı yaşlı gözlerim
Dudaklarımdan fısıltı halinde çıktı kelimeler
İçimden gitmez dedim

Alışık değilim vedasız gidişlere
Duyduğumda inanmak istemedim
Önce titredim dona kaldım öylece
Gözlerimden iki damla yaş süzüldü yanaklarıma

Giderken bir elvedayı bile çok gördün
O mağrur tavrın hiç değişmemişti
Ayrı dünyaların insanıydık ikimiz de
Yollarımız ayrı çizgimiz çok netti

Geride bıraktım tüm hüzünleri
Geçmişin izlerini sildim
Artık ayaklarıma batmayacak dikenler
Elbet seveceğim biri çıkacak karşıma

Yalan mıydın sen
O bakışlar gülüşler senin değil miydi
Söyle benden ne istedin
Nakış nakış işlerken yüreğime seni ...




Refik
21 . 11 . 2016
İstanbul