Bugün seni düşündüm, neden aklıma düştün bilmem ,
Hayalini önüme diktim,
Sert ama yumuşamaya meyilli bakışlarını;
Göz bebeklerine sakladığın çocuğu inceledim,

Yüzüne yer eden öfkenin çizlerde kayboluşunu,
Duruşundaki mağrur asaleti;
Yürüyüşündeki titreyen yaprakları tek tek saydım ♧
Sonra kendime döndüm;

Benden alıp götürdüklerin aklıma gelmedi bile, onlar aşkın bedeli idi.
Bana kattığın güzellikler gülümsemedi,
Kadın olmanın muazzam duygularını, Hissettiğim acının yaşadığımı var etmesini;
Gülerken dahi kadın olduğumu bilmek,

Duyduğumun kaderin içimde yeni amaçlara yelken açtığını,
Çakmak Çakmak bakan gözlerin hırsımı körüklemiş,
Yeni umutlar doğurduğunu tekrar izledim,
Oysa ben seni karşılıklısiz sevmiş acının en büyüğünü
tatmıştım,

Hiç biri zerre yüreğime dokunmadı,
Ben bana bağışladığın yüreğimi en çok sana borçluyum.
Eğer seni sevmemiş olsaydım bugün ki ben olmazdı,
Büyüttün tıpkı bir bebeğe yürümesini öğretir gibi, sevmeyi bilmeyene duyguları hissetrircesine;


Bugün seni düşündüm, neden aklıma düştün bilmem aradan yıllar geçmişken
Ve dedim ki yüreğime minnettarım aklıma her gelişinin yeni bir hedefi besliyor teşekkür ederim. .

[ Ayşegül Kahraman ]