Kırılıyorum işte elimde değil,
Can bu sonuçta,
Cam değil.
Elimde mi sanki,
Bak tuzla buz oluyorum.
Ufalanırken,
Düştüğüm yerleri de batırıp,
Dağılırken,
Döküldüğüm yerleri de dağıtıyorum.

Kırılıyorum işte elimde değil.
Yürek bu sonuçta,
Taş değil.
İster miydim bunca acı çekmeyi,
İster miydim kendi kendimi yemeyi.
Kaç defa düşündüm biliyor musun ölmeyi.
Ölüpte bu dünyadan göçmeyi.

Kırılıyorum işte elimde değil.
Dile kolay gelse de,
Yaptığın akıl alır gibi değil.
Normalde bu gönül,
Sözüne mutlak kanardı.
Sen ne istesen,
Hiç düşünmez yapardı.
Eğer kalbim bile uymuşsa aklıma.
Düşün artık neler açmışsın başıma.
*
Kırılıyorum işte elimde değil.
Sitemim gönlümdedir,
Dilimde değil.
Eğer yüzüne gelmiyorsam,
Eğer tek bir söz söylemiyorsam,
Vazgeçtiğimdendir,
Kabullendiğimden değil,
Aklıma uyup,
Yüreğimi alıp,
Çekip gitmeyi seçtiğimdendir.
Kalıp savaşmayı değil...

Celal BAHAR