Karşı köşeden çıkıp hep gelecekmiş gibi
Etrafa bakındıkça ağlamak istiyorum
“Gâvurun çocukları” söz diyecekmiş gibi
Seni gördüm sandıkça ağlamak istiyorum.

Sırtımda taşıyorken ağaç saplı şu copu
Güne dahi sığmayan yaş denilen kartopu
Eriyip de giderken kanattı soyu sopu
Ruhen hüzün doldukça ağlamak istiyorum.

Bazen kızsaydık bile hoştu sendeki tafra
Gerilerek tahtaya hele serptiğin ufra
Kenarda oturduğun zevk verirdi her sofra
Tasa kaşık bandıkça ağlamak istiyorum.

Kabrin üstünde kuru çetiyi kıra kıra
Doksan iki yıl ömrü saklayan şu çukura
Hiç yada aldırmadan ben hıçkıra hıçkıra
Yüzün hatırladıkça ağlamak istiyorum.

Herkese umut veren hayat engeldi setti
Çile dolu sevginin önü sonu hasretti
Ateşi söndürmeye bir avuç toprak yetti
Hep ismini andıkça ağlamak istiyorum.

Küçük çocuk misali tam altmış beş yaşında
Saygıdan büzülerek mezarının başında
Sağanakla boğulup gözlerimin yaşında
Senle içim yandıkça ağlamak istiyorum.

09.07.2016
Ahmet Çelik
UFRA: Yufka açılırken hamurun tahtaya yapışmaması için kullanılan kalın un.
TAFRA: Asık yüz, surat.