Üç sıralı güllerle örülmüş ölüm çelenkleri
Yaban arıları tarafından emilmiş yetim emekleri
Ve ben bir pandomin sanatçısıyım
Sessiz sessiz ölürüm diyen savaşın bebekleri...
Hepinizi gözlerim ısırıyor bir yerlerden
Işık kaybından can çekişen güneşler gibi
Hepinizi bir sedyeye koyup taşımışlar meğer
Sabaha doğru vurmuşlar ümitlerinizden üçer beşer
Hepinizi dişlerim ısırıyor bir yerlerden...

Merak etmeyin o soğuk mezar kovuklarına
Yedirmeyeceğim etlerinizi
Saklayacağım yaralarınızı bir müzede
Som altından yapılmış o bebeklerin
Nasıl eridiğini göstereceğim her çığlıkta
Ama cesetlerinizi kimse görmesin diye
Gömeceğim gözlerimin çukuruna
Uyutacağım hepinizi göz kapaklarımın altında
Zaten öldürücü bir hastalıktır yaşamak
Hatta şahit oldum bir keresinde
Yağmurun altında bile acıtıyor
Bir deri bir kemik kalmış çiçekleri.