Gök’YÜZÜN’den çiçekler topladım,
Kuşlar kimliksiz seviyorlar diye birbirlerini,
Bende seni kimliksiz seviyorum,
Yoksul küfürlerin elindeyim,
Gün ve gün ciğerim küllenirken,
Her yer savaş alanı,
Ama korkma,
Dedim ya,
Gök’YÜZÜN’den çiçekler topladım,
Mevsim ağır başlı bir ağabeydir,
Güz yağmurları dostum olur,
Seni özlemek çocukça ağlayışım olur,
Her an kalbim hasret cesetleri verir bu aşka,
Güzelliğin şimdi çok uzakta,
Boynu bükük dağlara koşuyorum,
Dizlerim ’aşk’ kanarken,
Gözlerimden kallavi bir ’seni seviyorum’
düşer şair dudaklarıma
Ah can parçam,
Hem umudum hem çaresizliğim,
Ben nerden bulaştım gülüşüne,
Ve niye kabullenemiyorum dudak büküşüne,
Yoksul küfürler dağıtırken evimi ve beni
Ama inan sadece beni,
Seni ise dualar sarsın isterim,
Ne kadar sensizlik ’piçin oğlu’ olsa da..
Hayallerime bıçak vurup gittiğin gün takılır kalemime,
Sigara değil, gözyaşı üstüne gözyaşı yakar kalbim,
Fakat dürüst olmak gerekirse
Ki zaten dürüst olduğum için seni kaybettim,
Gel şarap gülüşlüm ne olur,
Çünkü,
Gök’YÜZÜN’den çiçekler topladım.

Şiir - Servan Erdinç