ay ışığı dolu geceler
kavuşmalar belki yarına
el sallıyor mimozalara yar
haydarpaşa garından
yolculuklar sürer
yaşamın bir ucuna
yitik bir istanbul masalı gibi sevdim seni

yeni cami önünde güvercinler
galatada nöbet değiştiriyor tekneler
bekledim seni
kafeste kimsesiz kuşlar gibi
yenildim en çokta sana
bakışımı kucaklayan bakışına
yenildim sınırlara
şehrin gürültüsüne
gelmedin
erguvanlar tomurcuğa dururken
yitik bir istanbul masalı gibi sevdim seni


kadıköy vapurunda
şiirler okurdun cemal süreyadan
ben soyunurdum yitik harfleri
eski bir masaldan
konstantiniye
kokla gülümü
yititrdi renkler cümbüşünü
kayıp minyatürler şehri
yitirdi eski bizans görkemini
vapur iskelesinde tangoda esma sultan
akıp giden yıldızlar bağışlıyor
boğaziçinde dipsiz çığlığımı
darmadağın ellerimde
nakkaş sinanın gülü
gülümsüyor cemal süreya
kadıköy vapurundan
yitip giden aşklara
yitik bir istanbul masalı gibi sevdim seni

başlangıcım
konuğum
sonsuzum
hoşgeldin kırlangıç simyası
göç iklimlerinden
kayıp minyatürler şehrinin gülüyüz
el salla mimozalara levanten aşk
uykulu bir istanbul sabahı
keder yüklü trenler kalkıyor haydarpaşa garından
yenik düşüyor bizans yağmurlarla yosun kokusuna
kirlendi bulutlar
kirlendi geçmişim
nakkaş sinan hüzün kokluyor
minyatürlerde kayıp şehrin kadınları
kavuşmalar belki yarına
yitik bir istanbul masalı gibi sevdim seni

Ömriye KARATAŞ
28.10.2016
FOTOĞRAF:Kaynak:
unutulmussanatlar.com