Her ay bir anlam taşır, Temmuz düşmek demektir,
Güneş kavursa ne ki, dertle pişmek demektir.

Düşerken pişmek ise acının bedellisi,
Öptüğüm gonca gülden yansıyor tesellisi.

Temmuz akşamlarında kaç umudum kırıldı,
Yüreğim kaç yerinden parça parça yarıldı.

Korkarım takvimlerden yine Temmuz mu diye!
Kokusu bende kaldı, gülü ettim hediye.

Bir Temmuz akşamında göründü yolun sonu,
Hüznün ipek şalına büründü yolun sonu.

İçli, yanık ney emsal, inledim kaç çığlıkla,
Temmuzda durdu zaman, sarsıldım ayrılıkla.

Sevdam ince sızıyla ellerimden kaymıştı,
Kendime acımam da hayat güle kıymıştı.

Boynumu büküveren veda demekti Temmuz,
Öyle bir veda ki bu, yüreğim kesildi buz.

Şu ömür takviminin gizemli yaprakları,
Kucakladım sabırla Temmuzda toprakları.

Tenimi yakan meltem, ruhumda dalgalandı,
Gözümden dökülen yaş kaç hüzzamla boyandı.

Silinip yok olurken gönlümüzün sevinci,
Günbeyli’ye hatıra kaldı nurdan bir inci.

Mahmut TOPBAŞLI